HOMILIA ABP. GERHARDA L. MÜLLERA,
PREFEKTA KONGREGACJI NAUKI WIARY
PODCZAS MSZY ŚWIĘTEJ W ROCZNICĘ POBYTU
BŁ. JANA PAWŁA II W RADOMIU

Radom - Katedra, 4 czerwca 2013 r.

Dialog Mistrza z Piotrem z dzisiejszej Ewangelii, kryje w sobie wielkość miłości Boga do człowieka. Piotr – odważny galilejski rybak i człowiek zdolny do rzeczy wielkich – nie jeden raz występował w imieniu Dwunastu. Był w stanie zapewniać Chrystusa o swej wierności i odwadze. Ale nie brakowało także chwil trudnych. Bóg jednak nie rezygnuje z człowieka. Jakżeż wielka jest tajemnica Bożej Miłości i Miłosierdzia przejawiająca się w odwiecznym dialogu człowieka z Bogiem!            

Pozdrawiam Miasto Radom – Miasto świętego Kazimierza Królewicza i diecezjalny Kościół Radomski z jego Pasterzem Księdzem Biskupem Henrykiem na czele. Pozdrawiam Księdza Arcybiskupa Wacława, Metropolitę Częstochowskiego. Słowa pozdrowień kieruję do Księdza Biskupa Adama, wszystkich kapłanów, osób konsekrowanych i alumnów Seminarium Duchownego. Zwracam się z wyrazami szacunku do przedstawicieli władz państwowych i samorządowych.  Pozdrawiam obecny tu dziś Kościół – uczniów Chrystusa żyjącego i obecnego między nami! Czynię to – za przykładem błogosławionego Jana Pawła Drugiego – słowami Ewangelii, dziś tej o wyznaniu miłości przez Piotra.

1.  Spotkanie z Piotrem

Dziękując dziś Bogu za dar papieskiej wizyty przed laty, pragniemy – w Roku Wiary – na nowo „Bogu dziękować i ducha nie gasić”. Następca św. Piotra przybył do Waszego Miasta, by – zgodnie z poleceniem Mistrza z Nazaretu – utwierdzać braci w wierze (por. Łk 22,32). Pan obiecał Piotrowi klucze Królestwa i dał mu władzę związywania i rozwiązywania (por. Mt 61,19). Po Zmartwychwstaniu trzy razy pytał go o miłość, a wreszcie powierzył mu swój Kościół – „Paś owce moje” (J 21,17). Kościół był zawsze świadomy roli Piotra i jego prymatu. Powracający uczniowie z Emaus usłyszeli w Jerozolimie, że Chrystus żyje „i ukazał się Szymonowi” (por. Łk 24,24). Potem Pan objawił się innym z Apostołów. Uczniowie Pana wynosili chorych, „aby choć cień przechodzącego Piotra padł na któregoś z nich” (Dz 5,15). Osoba Piotra i jego Urząd stały się darem Chrystusa dla Kościoła, który „modlił się za Piotra nieustannie do Boga” (por. Dz 12,5).

Dwadzieścia dwa lata temu Wasze Miasto odwiedził Pielgrzym Pokoju – Błogosławiony Jan Paweł Drugi. Wielu z tu obecnych ma z pewnością w pamięci i w sercu żywy obraz tamtych spotkań. Papież błogosławił Was i Waszą Ziemię. „O, jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny”! (Iz 52,7). Modlił się z Wami i za Was. Ale też liczył, i dziś „z okna Domu Ojca” wciąż liczy na Was. Rok później ustanowił tu nową Diecezję. Dziś Kościół Radomski rozwija się dynamicznie i wciąż dziękuje Bogu za tamte papieskie odwiedziny. Życzeniem skierowanym do Was czynię dziś słowa Ojca Świętego Franciszka: „Niech wasze życie przenika przykład wiary, miłości i odwaga apostolska Jana Pawła Drugiego” (Audiencja Generalna, 1 V 2013 r.).

2.  Moc Piotrowego wyznania miłości

Raz jeszcze powróćmy do dzisiejszej Ewangelii. Spotkanie nad Jeziorem Galilejskim otworzyło nowy rozdział w życiu świętego Piotra. Wspominał może Apostoł dialog z Panem pod Cezareą Filipową, gdy z zachwytem wyznawał: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego” (Mt 16,16). Teraz – świadomy swej historii życia i swojej ludzkiej słabości – z pokorą wyznawał: „Panie, Ty wszystko wiesz…” (J 21,17). Nie tłumaczył nic więcej Chrystusowi i nie podawał dowodów i argumentów. Bóg wie wszystko, On czyta w człowieczym sercu. Wciąż jednak „patrzy z miłością” (por. Mk 10,21).

Spotkanie nad Jeziorem Galilejskim objawiło Piotrowi na nowo miłość Pana. Stało się też okazją do wypowiedzenia miłości wobec Zbawiciela: „Ty wiesz, że Cię kocham” (J 21,17). Miłość Piotra jest fundamentem otrzymanej na nowo misji, gdy Pan powiedział – jak kiedyś w momencie spotkania przy łodzi ojca – „Pójdź za Mną” (J 21,19).

Boża moc płynąca z wiary i miłości była widoczna w życiu błogosławionego Jana Pawła Drugiego. Odważnie głosił Ewangelię i wołał o otwarcie drzwi Chrystusowi. Z mocą pytał tu, w Radomiu: „Czy jest taka ludzka instancja, czy jest taki parlament, który ma prawo zalegalizować zabójstwo niewinnej i bezbronnej ludzkiej istoty?”. Powtarzał tu Chrystusowe słowa: „Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości” (Mt 5, 6). Zaufał całkowicie Matce Bożej – Matce Kościoła, i modlił się: „Prowadź nas, Matko, bo Ty znasz drogę” (8 XII 1998 r.). Szukał ludzi, bo to „człowiek jest pierwszą i podstawową drogą Kościoła” (RH 14). Podkreślał jednocześnie, że „człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa” (Homilia, 2 VI 1979 r.). Nie bał się wyzwań czasu i gotów był „rzucać słowa na wiatr”, bo „Papież wierzy w wiatr, w ten z wieczernika, w ten z Pięćdziesiątnicy” (Jan Paweł II, 4 VI 1991 r.). Tłumaczył również: „Odwaga wiary wiele kosztuje, ale wy nie możecie przegrać miłości!” (12 VI 1999 r.) i dopowiadał: „Bądźcie świadkami miłosierdzia!” (17 VIII 2002 r.).

3.  „Wdzięczność i zobowiązanie”

Wiara jest „towarzyszką życia, pozwalającą nam dostrzegać wciąż na nowo cuda, które czyni dla nas Bóg” (Porta fidei, 15). Przykład świętego Piotra Apostoła i błogosławionego Jana Pawła Drugiego dziś stają się dla nas szczególnym zadaniem w Roku Wiary. Gdy dziś tu, w Katedrze, Kościół Radomski uroczyście będzie wyznawał swą wiarę, trzeba na nowo usłyszeć pytanie Chrystusa: „Czy miłujesz Mnie więcej?” (J 21,15). Kościele radomski, czy miłujesz Chrystusa bardziej i więcej? Twoja wiara ma być wyznawana, przeżywana, celebrowana i przemodlona (por. Porta fidei, 9). Twoja miłość ma być z każdym dniem silniejsza!

Drodzy Bracia i Siostry, Chrystus dziś czeka na Waszą odpowiedź wiary. Nie pozostawiajcie Jego pytania bez odpowiedzi. Podejmijcie je z ufnością. Wejdźcie w ten wielki dialog z Bogiem-Miłością. Nie odrzucajcie Jego Miłości. Nie wstydźcie się Chrystusa i Jego Krzyża! Miejcie odwagę bronić prawa Boga do serca człowieka! Ukochajcie Kościół, który założył Chrystus i stale jest w nim obecny! Czyńcie Waszą wiarę bardziej świadomą i stale ją pogłębiajcie. Wykorzystujcie jak najlepiej skarb katechezy w szkole i bogactwo ruchów i grup formacyjnych w waszych parafiach! Niech przemówi raz jeszcze do nas błogosławiony Jan Paweł Drugi, który wołał: „Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara! Musicie być mocni mocą wiary! Musicie być wierni! Dziś tej mocy bardziej wam potrzeba niż w jakiejkolwiek epoce dziejów” (Homilia, 9 VI 1979 r.).

Błogosławiony Papież modli się teraz z nami. Z ufnością więc czynię dziś moimi słowa papieża Benedykta o Janie Pawle Drugim: „Czuję, jakby jego mocna ręka trzymała moją. Zdaje mi się, że widzę jego uśmiechnięte oczy i słyszę jego słowa skierowane do mnie w tej szczególnej chwili «Nie lękaj się!»” (Homilia, 20 IV 2005 r.).

Kościele Radomski, miej odwagę wiary i miłości!

Amen.