|
|
|
|
|
|||
|
|||
|
LATINITAS
Acta Diurna PVBLICAE AC PRIVATAE PRAVITATES
Ioanna Birkin, Francogallica cantrix eademque mima, Sergium Gainsbourg, quocum amatorio iuncta fuit vinculo, Marcello Proust aequiperare non dubitavit quod ad thesaurum attinet verborum. Quidni Carolo Baudelaire et Petro Corneille? Oriana Fallaci vita defuncta est. Nunc ei mortuae aliqua saltem ex parte etiam illi benedicunt, qui scriptrici viventi obtusa malignitate maledicere non destiterunt. Oportet videlicet Orci thesauro tradaris (1), ut a quibusdam baronibus, Vacerrae (2) simillimis, bene audias. In eodem celebrati hebdomadalis libelli fasciculo eadem Dinonis Risi cinematographica pellicula, cui "Nuda conspicio corpora" (3) inditus erat titulus, a Mauritio Porro laudata est, a Paulo Mereghetti autem vituperata. Tot capita, tot sententiae: sed utri perito aestimatori incertus credat lector? Item de Orianae nostrae excessu. Plerosque veri simile est Islamitas aperta laetitia exsultare et in tacito sinu gaudere Islamitarum amicos; sinceras ii econtra effundunt lacrimas, qui Europam nolunt in Eurabiam converti. Superioribus annis, maturitatis experimento confecto, discipulos (ac praesertim discipulas) querentes audire contigit, quod summum punctorum verticem non attigerant. Hac vice vero alumnae matrem eiulatus tollentem offendi, quod supremus honos non uni filiae suae, quae sola tanto digna erat praemio, tributus esset, sed quattuor aliis quoque condiscipulis. De Oriana demum. Nonnulli semidocti diurnarii Cassandrae eam contemptim comparaverunt, id scilicet contendentes, vana infaustorum eventuum prognostica Florentinam auctricem saepenumero pronuntiare. At Troiana vates - hoc petulantes videntur scioli ignorare - vera semper praesagiebat, etsi ab incredulis bucconibus debita ei fides denegabatur. Marcus Travaglio, a collega rogatus cui in comitiis suffragaturus esset: "Nullum - inquit - candidatum dignum, qui suffragio ornetur, esse censeo; quae cum ita sint, mihi statuendum erit contra quem, non pro quo, per tabellam sententiam feram". Eo desperationis, eheu, adducti sumus, ut Marci illius exemplum plurimi sequamur. E lycei discipulis sedecim annos natis scripta interrogatione quaesitum est quid Italico vocabulo ÂÂdeontologiaÂÂ significaretur. Unum e tribus propositis eligendum erat responsis: 1) officiorum summa ad singulas artes pertinentium; 2) de natura deorum studia atque indagines; 3) dentium medicina. Pudet fateri secundam tertiamque solutionem pluris placuisse quam primam. ORESTES CARBONERO (1) cfr Naevii sepulcrale epigramma apud Gell. i, 4. ACVLEI Plurima sunt divendita scriptae narrationis commenticiae exemplaria, quae ÂÂSabinaÂÂ inscribitur. Quis re vera auctor (an auctrix) fuerit, incertum est, cum tantummodo primis nominis et cognominis litteris (id est, A.P.) indicari maluerit. Argumentum, quod tractatum est, paucissimis verbis exponi potest: Sapphici amores turbida obliquitate adumbrantur. Serus videlicet conscientiae scrupulus effecit ut integram subscriptionem A.P. omitteret. Duo me usi sunt consobrini humanarum litterarum magistro. Ioanna, excellenti praedita ingenio, veterinariam fieri se velle dictitabat; Antonius vero, hebetior caudex, se triennio lycei exacto medicinae suscipere studia paratum esse asseverabat. "Utrique - inquii - pleno assensu equidem plaudo: nam mutuas alter alteri vestrum curationes praestare poterit". In eo est ut, quinquennio altioris institutionis confecto, ab externis denuo professoribus discipuli interrogentur atque examinentur. Esto: sed vetere proverbio vestimenta sordida domesticos intra parietes lavanda esse admonemur; et Italicae cuiusvis ordinis scholae sordibus, eheu, iam dudum abundant. Immeritam triginta fere abhinc annos famam adepta est Lydia Ravera, cum libellum pepigisset, cui ÂÂAligeri suesÂÂ erat index. Merita nunc vero infamia notanda est, quoniam praeclaram nigricolorem feminam, quae extera Foederatarum Americanarum Civitatum negotia curat, simiae opprobriosa contumelia comparavit. Speciosa e subus gloria, vera e simiis ignominia: semper de bestiis agitur. Vix computari potest quot centena milia Haroldi Robbins librorum ubique gentium empta sint. Mera motus curiositate, unum ex illis (1) tandem legi. Vellem equidem tantis diffluere divitiis, quantas in vita sua Haroldus ille cumulavit; sed tam trivialia frivolaque opuscula composuisse nollem. Hubertus Weinzierl, Germanicae consociationis oecologicae praeses, universos orbis terrarum ursos cohortatus est, ut Bavaricos ingredi fines supersederent, ne eadem forte paterentur, quae plantigradum vulgo ÂÂBrunonemÂÂ appellatum ad necem nuperrime adduxerunt. Peracute Iulius Giorello secum quaerit qua usus sit Hubertus lingua, ut plane perspicueque intellegeretur. ÂÂValeÂÂ vel ÂÂAveÂÂ: sic Romae antiquis temporibus puer dicere solebat, sive aequali sive adulto occurrerat. Hodie autem bene moratus alumnus aliter alium salutat: plurimum enim interest, utrum in condiscipulum incidat an in magistrum. Puellam nomine Ludovicam per triennium solidum Graecas Latinasque litteras docueram, nec doctrina neque ingenio nec loquela neque ulla re alia insignem. Cum apud Universitatem iam in studia incumberet, ad lycei sedem se conferre statuit, ut stolidam, quam videlicet diu praegustaverat, sumeret vindictam. Nam et mihi et aliis, qui aderant, collegis salutem non illis verbis impertiit, quibus maiores natu vel superiores gradu sunt alloquendi, sed amicali festivaque formula (2) quae in puerilibus puellaribusque colloquiis adhibetur. Tum vero, quasi re prospere gesta ferociter gloriabunda, e conspectu nostro tardo passu discessit. Stuporem admirationemque se nobis omnibus iniecisse putabat: ast solam ex parte mea miserationem sibi conflavit. Post sexaginta fere annos Guntherus Grass adulescentem se in Hitlerianas copias nomen dedisse fatetur. Causatur autem idcirco se ita egisse, ut a dura molestaque parentum suorum tutela emanciparetur. Utrum istiusmodi excusatio probanda sit necne, viderint lectores; unum certe constat, Americanis et iuvenem et senem Guntherum adversatum esse. Femella quaedam inexplanabilibus de causis vulgo notissima, Simona Ventura, subirata queritur quod nimio apud Italos livore iis invideatur, quibus cito clarescere ac ditescere contigit. Plerosque vero nostrates non sterili macerari invidia opinor, sed iusta indignatione aestuare tantum honorum (et nummorum) baronibus tribui animadvertentes, qui nec saltare neque canere nec tragicas neque comicas sustinere personas umquam didicerint. E multis, quos Latinis Graecisque litteris duodetriginta annorum spatio erudire conatus sum, haud pauci clari facti sunt diurnarii, vel negotiosi causidici, vel praedivites medici dentarii: vix unum ex istis reperias, qui magistri sui etiam nunc meminerit, qui cursoriam chartulam ex amoenis, quae visit, marinis montanisve locis mihi mittat, qui novo adventante anno laetissima quaeque telephonice ominetur. Ast ianuam meam intonsus potator crebro pulsat, qui nullum bonum propositum ad felicem exitum perducere valuit; et coram me acerbitatis suae fel saepe lymphatus longurio evomit, qui ter iam quaterve in dementium valetudinarium invitus deductus est. "Calceamenta sibimet exuit Aegidius, idem facit Silvester ...": sic Dantes Alagherius(3) scripsit, ut paupertatis electionem symbolice significaret atque appetentiam. Nunc vero celeberrimas ditissimasque mulieres (Catharinam Moss e.g. vel Pamelam Anderson) excalceatas, quo facilius photographorum oculos ad se convertant, deambulantes conspicimus. Tempora mutantur, et nos mutamur in illis. In praegrandi Pedemontanae regionis emporio fluoris electrici abruptio(4) per horae circiter quadrantem producta est. Insequentibus diebus complures inventi sunt botelli semesi, nec non spumantium vinorum lagoenae semiplenae. Nonaginta duo, ex centum quae in maturitatis experimento assignari possunt, tributa sibi esse puncta aegerrime tulit superba puella Alexandrina Statiellorum. Haud recte tamen querellatur, utpote quae scriptam dissertationem exhibuerit incredibilibus mendis refertam. Unum proferre satis esto exemplum, ex quo asinalis inscitia agnoscatur: cum de pecudibus herbam adtondentibus loqueretur, verbum brulicare discipula illa adhibuit, ubi dicendum erat brucare. Quaedam sordidulorum libellorum scriptrix, Melissa P., publicam epistulam ad eminentissimum Cardinalen Camillum Ruini mittere ausa est, ut moralia Catholica Ecclesiae praecepta confutaret. Veteris mihi venit in mentem proverbii, quo asininum ruditum ad caelum ascendere nequire commonemur. ORESTES CARBONERO (1) ÂÂThe storytellerÂÂ (titulus originalis editionis americanae). DELIRAMENTORVM FACETIARVMQVE MIXTVRA Professor quidam operarii (seu mercennarii) iuris peritus (1), Petrus Ichino, selectum arbitrorum coetum designandum esse censet, ad quos pertineat publicos accensos et administros quotannis dimissione coacta centesimare (2); ei vero, qui exterminatus sit, ista una condicione expulsioni repugnare licere, si collegam indicaverit, cui ignominiae nota iustius inuri possit. Apud Ovidium (3) legimus Phalaridis iussu Perillum in tauro aeneo, quem sceleste machinatus erat, primum tostum esse: hoc est in votis, ut Agrigentini tyranni exemplum civitatis nostrae rectores sequantur et Petrum illum, ubicumque operatur, dimissum inde faciant primum. Michaelem Gorbaciov parvi semper equidem aestimavi, sed facete ab eo cuidam diurnario responsum esse fateor, quid futurum fuisse putaret roganti, si anno p.Ch.n. MCMLXIII non Ioannes Fitzgerald Kennedy, verum Nicolaus Kruscev scelerata petitione interfectus esset: "Russici rectoris viduam secundis uxorem nuptiis Aristoteles Onassis profecto non duxisset". Paulus Cento, Italicae factionis quam viridem appellare solemus popularis legatus, nulla afficiendos esse poena discipulos censet qui scholam, quam frequentant, turmatim occupaverint, si nullum aedificio ipsi ac plurifariae, quae ibi continetur, supellectili detrimentum attulerint. Quid vero posthac impediet, quominus per menses continuos acroases interrumpantur? Tradunt Georgium Bernardum Shaw ex coniuge sua Carola olim quaesivisse nonne iis adsentiretur, qui acutiorem mentis aciem maribus inesse quam feminis autumarent. "Plane - bene salsa mulier respondit - consentio: documento sit quod tu uxorem me duxisti, ego autem tibi nupsi marito". Librum, qui "Corporeae foeditatis laudes" inscribitur, rumor est quandam Lauretanam Frescura nuperrime composuisse atque in lucem edidisse. Fortasse scriptrix illa (cuius opusculum nec legi nec sum lecturus) aliquid novum se ac singulare commentam esse persuasum habet; sed iam Cyrenaeus Synesius "Calvitiei praeconium" pepigerat, nec vero defuit qui Thersiten aut febrem quartanam laudibus extolleret. Torrida aestate saeviente, clangorum fragorumque intolerantiores fimus eo magis si noctu eduntur. Cum victoriae in pancosmio pedilusorum certamine reportatae tumultuoso sonitu celebrarentur, animus meus adeo exasperatus est, ut Germanos vel Francogallos superiores evasuros esse sperarem, ne matutinas horas, ut obdormiscerem, exspectare cogerer. Pro tenui autem consolatione accipiatur quod ab illis invitis insomniis epigrammatis materiam traxi: "Vir mihi singulariter aptus": iste inditus est televisificarum transmissionum seriei titulus, in qua uni puellae complures cognoscendi mares proponuntur, nonnulli e quibus ceventi cinaedo quam formosae mulieri concumbere malint, etsi genuinos esse se, ut petitrix decipiatur, viros simulant. Praemio ea una condicione praedicta puella donabitur, si verum masculum amasii loco elegerit. Novellum desideramus Iuvenalem, qui tam absurda deliramenta candenti stigmate notet. Cursus certamen feminis reservatum Berolini institutum est, quae altioribus soleis (vel, si Graecissare libet, cothurnatae) citato gradu incederent. Quidni apparatores in posterum Atalantae imitatricibus oculos velo tegant et gravi sacciperio umeros onerent? Ineunte mense Septembri exquisitarum mercium exhibitiones et novorum spectaculorum ostensiones pluribus in locis apparantur. In urbe Suessa Aurunca, ut aliqua afferamus exempla, satirici ludi Caio Lucilio, concivi utpote praeclarissimo, dicati sunt. "Optime quidem" - dixerit quispiam; at valde dolendum est quod, inter alios, Iacobus Fo invitatus est, Darii filius: quos ambo histriones in unos optimates saevire constat ac presbyteros; Lucilius autem, ut testis est Horatius (4), "primores populi arripuit populumque tributim". In urbe Sena Gallica vero mercatorius conventus institutus est, quem Latino titulo nobilitari placuit ÂÂPane nostrumÂÂ (an de hybridata iunctura Latinoitalica agitur?) Si Quiritium linguam adhibere vultis, recte ea, mehercle, emendateque utimini! Puella quaedam Vindobonensis, quae a pravo raptore per octo fere annos turpi detenta est captivitate, sic locuta esse fertur: "Bene mecum agitur, quia opportunitas mihi denegata est alcoholum vel stupefactiva medicamenta degustandi". Quid igitur? Hodiernis parentibus paedicatores ac defloratores conducendos esse reamur, ut ab istiusmodi periculis ipsorum proles protegatur? ORESTES CARBONERO (1) sic vocabulum giuslavorista latine reddere visum est. ANIMADVERSIONES AC MEDITATIONES Martialem se esse novellum persuasum habet obscurus poëta hodiernus, Valentinus Zeichen. Quantuli re vera existimandus sit, ex istis cognoscite versibus, quos Latine ad verbum reddidimus: "Dum pedis ungues mihi reseco / per similitudinem cogitationes meae / ad poëseos formam diriguntur". Hoc Aloisius Buñuel dixisse perhibetur: "Vellem per unam cotidie horam ex aeterno mortuorum somno expergisci ad acta diurna singillatim perlegenda". Egomet autem omni residua sentiendi vi vita defunctus privari malim, potius quam de frivolis sororum Lecciso commerciis certus fiam. Librum Aldonem Busi nuperrime composuisse comperimus, qui "Oportet bene mutuniatus sis, ut pediceris" inscribitur. Quid inter activam et passivam formam intersit scurra iste litteratulus videlicet ignorat. At fortasse per metaphoram loquitur, et mutones pro animo forti intrepidoque interpretandi sunt. Utcumque se res habet, oportet bene mutuniatus sis, ut pudendas istiusmodi legas ineptias. Daniela Santanché, popularis legibus ferendis legata, sic de collega suo Vladimiro Luxuria, qui masculinum in femininum sexum mutavit, maligna cavillatione blateravit: "Vestimenta sibi induit, quae monacham deceant; crura sua, cum pulchra non sint, ostentare verecundatur". Ut falsa se accusatione lacessitum (vel lacessitam?) esse ostenderet, minima tectus tunicula in oratorum publicorum coetum Vladimirus prodiit. Pro certo habeo futurum fuisse ut Alcidae De Gasperi et Ioannis Spadolini manes inhorrescerent, si tales heredes legiferos in ipsorum successisse locum cognoscerent. Neminem prorsus latet quot et quales Graeci poëtae versibus suis vinum celebraverint. Unus ex illis, Antimedon, haec scripsisse traditur: "Sero tum vespere homines fimus, cum in convivio accumbimus ut combibamus. Ubi primum autem albente caelo lucescit, in beluas denuo convertimur ad mutuam lacerationem paratas". Male infeliciterque accidit, quod proelia, caedes, proditiones interdiu plerumque perpetrantur; quod vero ad noctes illas pertinet, quae e Sancto Bartholomaeo, vel e crystallis, vel e magnis cultris nuncupantur, opinandum est abstemios in facinoribus istis primas partes egisse. Iosephus Ludovicus Zapatero apud Hiberos vestium mensuram numero 38 distinctam tollere vult, ut obstinatum cibi fastidium, quo multae puellae laborant, convenienti freno compescatur. Tam absurdum ridiculumque notans consilium Henricus Bertolino: "Quidni - inquit -nigrum cutis colorem aboleamus, ut phyleticum ne exoriatur odium impediamus?" Recte quidem; sed idem Henricus, quos ex scriptoribus solutam orationem adhibentibus praecipua laude dignos existimaret rogatus, Aristophanem inter alios indicavit: cuius poëtae comici numeros innumeros pedestri tantum translatione conversos scilicet ipse legit. Est, mea saltem sententia, cur de his Iacobi Baldwin verbis parentes meditentur: "Pueri adultis raro intentas praebent aures, raro eorum monitis credunt, ast eorum vitia assidue imitantur". Michael Bloomberg, urbis Novi Eboraci praefectus: "In purgamentis - inquit - colligendis nullum potest esse discrimen inter popularium et optimatium fautores". Esto: sed veri similius est in egenorum vico purgamentorum receptaculum vel sordium ustrinam a magnatibus dominantibus collocari. Staliniana crudeli tyrannide saeviente, praeclara poëtris Anna Achmatova prolixum carmen composuit, cui ÂÂRequiemÂÂ titulum indiderat, quod poëtriae amici memoriae mandare debuerunt, quia periculosius erat scriptum possidere eiusdem carminis exemplar. Malo equidem apud Italos hodierna aetate vivere; at nullus est hoc tempore nostro poëta, cuius versus operae pretium sit ad verbum ediscere. Licet subductisupercilicarptorum (1) genus in annos rarescat, unus certe superest librorum existimator severus: Antonius DÂÂOrrico. Eximiam Francogallicae scriptricis Alafridae Vargas famam inexplicabilem immeritamque esse censet: "Viginti spatio dierum librum pangere solet, et manifesta deprehenduntur parum accuratae compositionis indicia. Verum, si duo milia dierum in narratione scribenda consumeret, non idcirco expolitos proferre libros valeret". Quaedam vestium indutrix, quae Michaeli Jagger cantori quondam nupta fuit, hanc oraculi ritu edidit sententiam: "Necesse est bona uxor peritae coquae vice in coquina fungatur, affabilis hospitae in triclinio, libidinosae meretricis in cubili". Suum cuique saeculo perfectae muliebritatis convenit specimen: verum a feminis Xenophonti potius gratulandum esse censeo. qui in "Oeconomico" matrem familias apium reginae comparaverat. Neganti Ioanni Vattimo ullum se umquam philosophicum Rochi Buttiglione opus legisse, libros suos Polonica lingua exaratos muneri idem Rochus misit, cuius sermonis rudem omnino imperitumque Ioannem esse obliqua mordacitate suspicatus est. "Si natura taciturnus fuissem, inedia exstinctus essem": istis verbis Aemilius Cioran annos commemoravit, quos Lutetiae Parisiorum egenus transegerat, una fretus spe, fore ut ad cenam a liberalibus eris propter iucundam argutamque loquacitatem suam invitaretur. Hodie vero complures sunt inficeti semidocti, quibus pinguem mercedem ultro penderemus, si perpetuo sese silentio obligarent. "Tarda infirmaque oportet praeditus sis memoria, si bene vivere vis": hanc fertur protulisse sententiam praeclara Suetica mima cinematographica, quae Roberto Rossellini matrimoniali vinculo iuncta fuit. Male mecum agitur, quod obliviscendi artem, quae quanta sit haud ignoro, discere nondum valui. Humanam vitam valetudinario peracute Carolus Baudelaire comparavit, in quo omnes aegroti stolida lecti commutandi cupiditate flagrant. ORESTES CARBONERO (1) subductisupercilicarptores: hoc verbum compositum finxisse Laevium legimus apud Gellium, XIX, 7.
|
 |