BENEDICTUS PP. XVI

Ad perpetuam rei memoriam. — « Ideo omnis scriba doctus in regno caelorum similis est homini patri familias, qui profert de thesauro suo nova et vetera » (Mt 13, 52).

Venerabilis Serva Dei Hildegardis Burjan, mulier magno ingenio eximiisque moribus praedita, similis erat sapienti de quo Iesus loquebatur. Orta ex Hebraeorum familia, constanter progrediens versus Deum pervenit ad Ecclesiam Catholicam atque, baptismi aquis abluta, totam suam vitam insumpsit serviens Domino Iesu, quem agnovit in pauperibus, infirmis, puellis difficultatibus affectis et sine opere, perficiens ita ut magnum sociale et christianum ministerium impleret difficili tempore exeuntis saeculi XIX.

Ipsa nata est Gorlitii in Silesia die XXX mensis Ianuarii anno MDCCCLXXXIII e parentibus Abrahamo Adolfo et Berta Freund. Anno MCMVII matrimonium iniit cum ingeniario Alexandro Burjan, cui peperit filiam Elisabeth. Sanata ex gravi morbo, anno MCMIX Berolini baptismum recepit. Postea Vindobonam transmigravit, ubi etiam maritus eius baptizatus est. In factione sociali Christiana magni momenti officia politica gessit, partes agens catholicarum operariarum, semper eximiam caritatem manifestans in proximum. Anno MCMXVIII, ad nobiliorem altioremque efficiendum socialem laborem, constituit religiosam associationem feminarum « Caritas socialis » appellatam, quae deinde facta est Societas Sororum a Caritate Sociali, verum quidem institutum religiosum sororum orationi deditarum et operibus socialibus pro indigentioribus. Primo bello mundiali composito, electa est ad Coetum Constituentem ubi eminuit peculiari studio ad fovendam educationem catholicam et ad solvenda Christiana ratione gravia societatis problemata post bellum exorta. Relicta actione politica, intenso servitio sociali et christiano apostolatui cunctis viribus se dedit tamquam suae fundationis suarumve sororum Directrix generalis, laica coniugata. Omnes conatus Venerabilis Servae Dei in sociale opus tendebant ut homines ad fidem ducerentur adque Christi amorem accederent. Ipsa vim hauriebat ex vivae fidei persuasione atque singulari amore in Eucharistiam, quem non solum aluit assidua participatione in sancta Missa, sed etiam frequenti adoratione eucharistica, in qua suam immensam in Domino fiduciam augebat. Ex hoc eucharistico centro oriebatur devotio in Sanctissimam Trinitatem, in Sacrum Cor Iesu et in Dominicam Passionem, quam meditabatur per exercitium Viae Crucis.

Ex fide et caritate vires sumebat ad sustinenda iudicia et reprehensiones, ita ut fulgidum perhiberet testimonium heroicae spei positae divina in actione quoad hominum historiam, temporibus sane valde calamitosis et obscuris in quibus versabatur eius dilecta Austria. Quam optime potuit, complere quoque intendit munera sua sponsae et matris. Acerbum subiens morbum, Vindobonae die XI mensis Iunii anno MCMXXXIII ad Dominum piissime migravit.

Perdurans et diffusa eius fama sanctitatis effecit ut Processus Ordinarius Vindobonae incoharetur die XXVII mensis Septembris anno MCMLXXIV. Deinde peractus est Processus Cognitionalis annis MCMLXXXII-MCMLXXXIII. Iuridica utriusque validitas probata est a Congregatione de Causis Sanctorum per Decretum die XXIV mensis Maii anno MCMLXXXV editum. Perquisitio de virtutibus heroico more a Venerabili Serva Dei exercitis prosperum habuit exitum in Congressu peculiari Consultorum Theologorum die XXIV mensis Martii anno MMVI, quam sententiam probaverunt etiam Patres Cardinales et Episcopi, in Sessione Ordinaria coadunati die VI mensis Martii insequentis anni, Ponente Causae Exc.mo D.no Lino Fumagalli, Episcopo Viterbiensi. Ideo Nos Ipsi die VI mensis Iulii anno MMVII declaravimus eam virtutes theologales, cardinales iisque adnexas heroico in gradu exercuisse, et facultatem tribuimus Congregationi de Causis Sanctorum ut hac de re Decretum ederet. Congregationi de Causis Sanctorum quaedam exhibita erat sanatio ex pelvis peritonite chronica gravibus cum complicationibus. Consultores Medici hoc factum scientifice inexplicabile declararunt atque Consultores Theologi eandem tulerunt sententiam et sanationem intercessioni Venerabilis Servae Dei Hildegardis Burjan ascripserunt in Congressu peculiari die IV mensis Decembris anno MMVIII. In Sessione Ordinaria die VII mensis Iunii anno MMXI Patres Cardinales et Episcopi iudicaverunt illam sanationem verum esse miraculum divinitus patratum. Ideo Nos Congregationi de Causis Sanctorum facultatem fecimus ut Decretum super miro vulgaret die XXVII mensis Iunii eodem anno. Inde statuimus ut beatifìcationis ritus die XXIX mensis Ianuarii anno MMXII Vindobonae celebraretur.

Hodie igitur Vindobonae de mandato Nostro Venerabilis Frater Noster Angelus S.R.E. Cardinalis Amato, S.D.B., Praefectus Congregationis de Causis Sanctorum, textum Litterarum Apostolicarum legit, quibus Nos Venerabilem Servam Dei Hildegardem Burjan in Beatorum numerum adscribimus:

Nos, vota Fratris Nostri Christophori S.R.E. Cardinalis Schönborn, O.P., Archiepiscopi Metropolitae Viennensis, necnon plurimorum aliorum Fratrum in Episcopatu multorumque christifidelium explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto, auctoritate Nostra Apostolica facultatem facimus ut Venerabilis Serva Dei Hildegardis Burjan, materfamilias, fundatrix Societatis Sororum a Caritate Sociali, quae in vita publica christiane studuit, uti evangelicum fermentum terrestris civitatis, fovere mulieris dignitatem, familiae valorem, humanam solidarietatem atque commune bonum, Beatae nomine in posterum appelletur, eiusque festum die duodecima Iunii in locis et modis iure statutis quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti.

Dum autem huius novae beatae caritatem maxime in pauperes et aegrotantes publice laudamus, persuasum omnino habemus his nostris temporibus, quibus urgens necessitas Dei ac proximi dilectionis incumbit, spiritalem vivendi et serviendi modum ab ea oblatum uti exemplum cunctis esse commendandum.

Quod autem decrevimus, volumus et nunc et in posterum tempus vim habere, contrariis rebus quibuslibet non obsistentibus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die XXIX mensis Ianuarii, anno MMXII, Pontificatus Nostri septimo.

BENEDICTUS PP. XVI

De mandato Summi Pontificis
Tharsicius card. Bertone
Secretarius Status