|
Święta Kongregacja Nauki Wiary DEKLARACJA W SPRAWIE DWÓCH KSIĄŻEK PROFESORA HANSA KÜNGA Święta Kongregacja Nauki Wiary, wypełniając zadanie promocji oraz obrony nauki wiary i obyczajów w całym Kościele, poddała badaniu dwie książki Profesora Hansa Künga Die Kirche i Unfehlbar? Eine Anfrage, które zostały opublikowane w wielu językach. Kongregacja dwoma listami (z 6 maja 1971 r. i 12 lipca 1971 r.) powiadomiła autora o trudnościach, jakie znajdują się w jego poglądach, i zwróciła się do niego o wyjaśnienie na piśmie, w jaki sposób te poglądy nie sprzeciwiają się nauce katolickiej. Listem z 4 lipca 1973 r. Kongregacja dała autorowi kolejną możliwość wyjaśnienia jego poglądów przez rozmowę. Listem z 4 września 1974 r. Profesor H. Küng odrzucił tę możliwość. W przekazanych odpowiedziach nie wykazał także, że niektóre poglądy dotyczące Kościoła, nie są sprzeczne z nauką katolicką, ale utrzymywał je po opublikowaniu Deklaracji Mysterium Ecclesiae. Na tej podstawie, by nie zachodziły wątpliwości co do nauki, którą wyznaje Kościół katolicki, i by wiara chrześcijan nie ulegała zaciemnieniu, Święta Kongregacja Nauki Wiary, powołując się na nauczanie Urzędu Nauczycielskiego Kościoła zawarte w Deklaracji Mysterium Ecclesiae, deklaruje: W wymienionych wyżej dwóch książkach Profesora H. Künga znajdują się poglądy, które, w różnym stopniu, są sprzeczne z nauką Kościoła katolickiego, która powinna być wyznawana przez wszystkich wiernych. Wskazujemy tu tylko te, które mają większe znaczenie, nie oceniając kilku innych poglądów, których broni Profesor H. Küng. Pogląd, który poddaje w wątpliwość dogmat wiary o nieomylności w Kościele lub sprowadza ją do pewnej podstawowej wolności Kościoła od błędu w prawdzie, z możliwością błędu w wypowiedziach, które Urząd Nauczycielski Kościoła w sposób definitywny podaje do wierzenia, sprzeciwia się nauce zdefiniowanej przez Sobór Watykański I i potwierdzonej przez Sobór Watykański II. Inny błąd, który poważnie obciąża nauczanie Profesora H. Künga, dotyczy jego poglądów na temat Urzędu Nauczycielskiego Kościoła. Nie przyjmuje właściwego pojęcia autentycznego Urzędu Nauczycielskiego, według którego Biskupi w Kościele są "autentycznymi, czyli upoważnionymi przez Chrystusa nauczycielami, którzy powierzonemu sobie ludowi głoszą prawdy wiary, aby w nie wierzył i w życiu stosował"(1) ; "zadanie autentycznego interpretowania Słowa Bożego spisanego lub przekazywanego w Kościele jest powierzone tylko żywemu Urzędowi Nauczycielskiemu Kościoła"(2) . Także pogląd zasugerowany przez Profesora H. Künga już w książce Die Kirche, według którego Eucharystia, przynajmniej w przypadkach konieczności, mogłaby być ważnie sprawowana przez ochrzczonych nie posiadających Święceń kapłańskich, nie jest zgodna z nauką Soboru Laterańskiego IV i Soboru Watykańskiego II. Mimo powagi tych poglądów, ponieważ Profesor H. Küng listem z 4 września 1974 r. nie wyklucza bynajmniej, po pogłębionym przestudiowaniu zagadnienia, możliwości uzgodnienia swoich poglądów z nauczaniem autentycznego Urzędu Nauczycielskiego Kościoła, Święta Kongregacja Nauki Wiary z polecenia Ojca Świętego Pawła VI upomina go, by nie nauczał wyżej wymienionych poglądów oraz przypomina mu, że autorytet kościelny powierzył mu wykłady świętej teologii w duchu nauczania Kościoła, a nie prywatnych poglądów, które je burzą lub poddają w wątpliwość. Biskupi w Niemczech i w tych miejscach, gdzie wymagałaby tego konieczność, przede wszystkim tam, gdzie wymienione wyżej poglądy są popierane na Fakultetach Teologicznych, w Seminariach lub Instytutach Naukowych, są proszeni o to, by zatroszczyli się, aby wiernym była poprawnie przedstawiana nauka o Kościele, o Deklaracji Mysterium Ecclesiae, jak również o niniejszej Deklaracji. Kapłani, przepowiadający Ewangelię, profesorowie i katecheci, mają obowiązek wiernego wyznawania nauki Kościoła dotyczącej tych zagadnień oraz wyjaśniania jej innym. Teologowie są proszeni, by pogłębiali i wyjaśniali misterium Kościoła i inne misteria wiary w posłuszeństwie wiary oraz w celu prawdziwego budowania Kościoła. W czasie audiencji udzielonej niżej podpisanemu Kardynałowi Prefektowi, Ojciec Święty Paweł VI zaaprobował niniejszą Deklarację, która zamyka postępowanie Świętej Kongregacji Nauki Wiary w tej sprawie, i nakazał jej opublikowanie. Rzym, w siedzibie Świętej Kongregacji Nauki Wiary, 15 lutego 1975 r. FRANJO Kard. ŠEPER
Prefekt + JÉRÔME HAMER
Abp tyt. Loreny
Sekretarz
_______________________ 1. SOB. WAT. II, Konst. Lumen gentium, 25. 2. SOB. WAT. II, Konst. Dei verbum, 10. |
