PAUSELIJKE RAAD
VOOR DE INTERRELIGIEUZE DIALOOG

Christenen en islamieten :
Samen voor de waardigheid van het gezin

BOODSCHAP VOOR HET EINDE VAN DE RAMADAN
'Id al-Fitr 1429 H. I 2008 A.D.

Dierbare islamitische vrienden,

1. Nu het einde van de maand van de Ramadan nadert, wil ik u graag volgens een vanaf nu stevig gevestigde traditie van harte de beste wensen overbrengen van de Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog. In deze maand hebben christenen in uw omgeving deelgenomen aan uw meditaties en vieringen in gezinsverband. De dialoog en de vriendschap zijn versterkt. God zij geloofd!

2. Zoals in het verleden echter biedt deze vriendschappelijke ontmoeting ons ook de kans om samen na te denken over een actueel thema. Een thema dat geschikt is om onze uitwisselingen te verrijken en ons helpt elkaar beter te leren kennen, met onze gemeenschappelijke waarden en onze verschillen. Voor dit jaar hebben wij gedacht u het thema van het gezin voor te stellen.

3. Eén van de documenten van het Tweede Vaticaans Concilie, Gaudium et spes, over de Kerk in de wereld van deze tijd, maakt duidelijk dat “Het welzijn van de persoon en van de menselijke en christelijke gemeenschap nauw samenhangt met een gezond huwelijks- en gezinsleven. Samen met alle mensen die het met het huwelijk en gezin goed menen, begroeten de christenen daarom oprecht de veelvormige hulpverlening waardoor vandaag aan de dag het mensdom steeds grotere vorderingen maakt in zorg voor deze echtelijke liefdegemeenschap en in eerbied voor het leven en waardoor de echtgenoten en ouders bij de vervulling van hun belangrijke taak worden bijgestaan; van dit alles verwachten zij een verheffing van huwelijk en gezin en zij willen deze hulpverlening dan ook mee helpen uitbouwen” (47).

4. Deze woorden wijzen nog eens treffend op het feit dat de ontwikkeling van de persoon en de maatschappij grotendeels afhangt van het welzijn van huwelijk en gezin! Hoevelen torsen niet, soms heel hun leven, de loodzware beschadigingen met zich mee door een moeilijke of dramatische gezinssituatie? Hoevelen gaan niet ten onder aan drugs of geweld, bij het vergeefs zoeken naar compensatie van een verwoeste jeugd? Christenen en islamieten, wij kunnen en moeten ons samen inzetten voor de redding van de waardigheid van het gezin, vandaag en in de toekomst.

5. Op dit gebied hebben wij menigmaal de gelegenheid gehad om samen te werken, zowel lokaal als internationaal, eens te meer omdat christenen en islamieten het gezin hoog achten. Het gezin, plaats van de liefde en het leven, waar respect voor de ander en gastvrijheid samenkomen en worden overgedragen, is werkelijk de ‘hoeksteen van de samenleving’.

6. Christenen en islamieten moeten niet aarzelen zich in te zetten voor meer dan hulp aan gezinnen in problemen. Namelijk ook voor samenwerking met allen die tot doel hebben de stabiliteit van het gezinsinstituut en de realisatie van de ouderlijke verantwoordelijkheid te bevorderen, met name op gebied van de opvoeding. Het is niet overbodig er hier nog eens op te wijzen dat het gezin de eerste school is, waar we respect leren te hebben voor de ander, voor wie hij is en hoe anders hij is. De interreligieuze dialoog en de uitoefening van het burgerschap kunnen daar dus van profiteren.

7. Dierbare vrienden, aan het eind van uw vastentijd en gereinigd en vernieuwd door deze voor uw religie waardevolle praktijk, moge u met uw gezinnen en dierbaren een vredig en voorspoedig leven kennen! Moge God de Allerhoogste u overstelpen met Zijn genade en vrede!

Jean-Louis kardinaal Tauran
President

Aartsbisschop Pier Luigi Celata
Secretaris