เพื่อนพี่น้องชาวมุสลิมที่รักทุกท่าน

1.  ในขณะที่เดือนรอมฎอนใกล้จะสิ้นสุดลงและจะตามมาด้วยประเพณีการเฉลิมฉลองอันน่าชื่นชม ข้าพเจ้ามีความยินดีใคร่ขอส่งความปรารถนาดีจากสมณสภาการเสวนาระหว่างศาสนามายังท่านทั้งหลาย  ในวาระดังกล่าวนี้บรรดาคริสตชนผู้ใกล้ชิดกับท่านต่างมีส่วนร่วมในศรัทธาและการเฉลิมฉลองภายในครอบครัวของพวกท่าน เราได้มีการเสวนาระหว่างกันและเราต่างช่วยกันส่งเสริมมิตรภาพของเราให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น ทั้งนี้ก็ต้องขอขอบคุณพระเจ้า! 

2.  เฉกเช่นในอดีตที่ผ่านมา ณ วาระอันเป็นมิ่งมงคลนี้น่าจะเปิดโอกาสให้เราได้ไตร่ตรองร่วมกันในประเด็นที่เราสองฝ่ายควรจะนำมาเสริมการเสวนา เพื่อช่วยกระชับให้เราได้รู้จักกันให้ดียิ่งขึ้น ทั้งในเรื่องคุณค่าร่วมและความแตกต่างระหว่างเรา  สำหรับในปีนี้ข้าพเจ้าใคร่ขอเสนอเรื่องครอบครัว

3.  เอกสารฉบับหนึ่งของสังคายนาวาติกัน 2 ที่มีชื่อว่า Gaudium et Spes (ความชื่นชมยินดีและความหวัง) ซึ่งอธิบายถึงพระศาสนจักรในโลกสมัยใหม่มีข้อความตอนหนึ่งที่กล่าวว่า “สันติสุขของปัจเจกชน สังคมมนุษย์ และคริสตชนมีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิดกับสภาพแวดล้อมที่ดีของชุมชนอันเกิดจากการสมรสและครอบครัว  ดังนั้นคริสตชนและมนุษย์ทุกคนที่ให้ความสำคัญกับความเป็นมนุษย์ต่างก็พยายามช่วยกันคนละไม้คนละมือด้วยวิธีการต่างๆ ที่อาจหาได้ เพื่อช่วยกันส่งเสริมชุมชนแห่งความรัก และเพื่อที่จะทำให้ชีวิตมีคุณธรรมรวมถึงช่วยผู้ที่เป็นบิดามารดาให้ได้ทำหน้าที่ของตนอย่างดีในกระแสเรียกอันสูงส่งของพวกเขา ผู้ที่มีความชื่นชมกับการช่วยเหลือดังกล่าวต่างคาดหวังว่าจะบังเกิดผลดี จึงได้พยายามสรรหาหนทางต่างๆ ที่จะทำสิ่งนี้ให้สัมฤทธิ์ผลตามความคาดหวังให้จงได้” (ข้อ 47)

4.  คำพูดเหล่านี้เป็นการเตือนสติเราอย่างดีว่า การพัฒนามนุษย์และสังคมจะขึ้นอยู่กับครอบครัวเป็นหลักใหญ่  มีมนุษย์ชายหญิงจำนวนกี่มากน้อยที่กำลังตกอยู่ในห้วงอบายมุขของยาเสพติด  หรือการใช้ความรุนแรง  แล้วพยายามหาทางออกเพื่อที่จะแก้ไขฝันร้ายในสมัยวัยเยาว์โดยปราศจากผล  สำหรับประเด็นนี้พี่น้องคริสตชนและพี่น้องมุสลิมสามารถและควรที่จะต้องจับมือร่วมกันเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของครอบครัว  ณ วันนี้และต่อๆ ไปในอนาคต

5.  เนื่องจากพี่น้องชาวมุสลิม และคริสตชนต่างก็ให้ความสำคัญต่อครอบครัว ในอดีตต่างวาระทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับสากลเราต่างพยายามร่วมมือกัน เพื่อที่จะจรรโลงสถาบันครอบครัว     อันเป็นนิวาสถาน ณ ที่ซึ่งการให้ความเคารพต่อกัน การปฏิสัมพันธ์ที่ดีและความเอื้ออาทรกันทุกวันคือ   Â“จุดเล็กๆที่เป็นพื้นฐานของสังคม”  อย่างแท้จริง

6.  พี่น้องชาวมุสลิมและคริสตชนจะต้องไม่ลังเลที่จะร่วมมือกันในการหยิบยื่นความช่วยเหลือไปให้ มิใช่แต่ครอบครัวที่กำลังตกทุกข์ได้ยากเท่านั้น แต่กับทุกคนที่สนับสนุนความมั่นคงของครอบครัวในฐานะที่เป็นสถาบันที่มีบิดามารดาปฏิบัติความรับผิดชอบด้วย  โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทแห่งการศึกษาอบรม  ข้าพเจ้าใคร่ขอกล่าวว่า ครอบครัวเป็นโรงเรียนแห่งแรกที่ผู้หนึ่งผู้ใดจะเรียนรู้เรื่องการให้ความเคารพต่อผู้อื่น ที่จะตระหนักถึงความเป็นเอกลักษณ์และความแตกต่างระหว่างกัน  ดังนั้นการเสวนาระหว่างศาสนาและการทำหน้าที่เป็นพลเมืองดี  จึงล้วนแต่จะได้รับกุศลจากครับครัวทั้งสิ้น

7.  มิตรสหายที่รัก  บัดนี้เทศกาลถือศีลอดของท่านกำลังจะสิ้นสุดลง  ข้าพเจ้าหวังว่าท่านพร้อมกับครอบครัวของท่าน  และบรรดาญาติสนิทมิตรสหาย  หลังจากที่ได้รับการชำระล้างจิตใจให้บริสุทธิ์และฟื้นฟูขึ้นใหม่ด้วยการปฏิบัติอันเป็นแก่นสำคัญแห่งศาสนาของท่านแล้ว  คงจะประสบกับความสงบและความเจริญรุ่งเรืองในชีวิต   ขอให้พระเจ้าผู้ทรงสรรพานุภาพโปรดประทานพระพรแห่งความเมตตา และสันติมายังท่านทุกคน

พระคาร์ดินัล ยีน-หลุยส์ เตาราน
อาร์กบิชอบ ปีแออร์ ลุยจี เชลาตา

สมณมนตรีสภาฯ
เลขาธิการ