KOMUNIKAT PRASOWY

Publikacja dokumentu

Jezus Chrystus, Syn Boży, Zbawiciel.
1700. rocznica Soboru Powszechnego w Nicei (325-2025)

Międzynarodowej Komisji Teologicznej

3 kwietnia 2025 r.

W dniu 20 maja bieżącego roku – po 1700 latach – świat chrześcijański upamiętni otwarcie Soboru Nicejskiego, który odbył się w Azji Mniejszej w 325 r. Jest to pierwszy Sobór powszechny w historii. Z tego Soboru pochodzi Credo, które dopełnione przez Sobór Konstantynopolitański w 381 r. stało się dowodem tożsamości wiary w Jezusa Chrystusa, wyznawanej przez Kościół. Rocznica ta przypada w tym Roku Jubileuszowym, którego centrum stanowi „Chrystus nasza nadzieja” i zbiega się z datą Wielkanocy dla wszystkich chrześcijan, zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie. Ponadto – jak podkreślił Papież Franciszek – w momencie historycznym, w jakim żyjemy, naznaczonym tragedią wojny oraz niezliczonymi lękami i niepewnościami, rzeczą istotną dla chrześcijan, najpiękniejszą, najbardziej pociągającą i jednocześnie najbardziej konieczną, jest właśnie wiara w Jezusa Chrystusa proklamowana w Nicei: jest to „podstawowe zadanie Kościoła” (Przemówienie do uczestników Zgromadzenia Plenarnego Dykasterii Nauki Wiary, 26 stycznia 2024 r.).

Międzynarodowa Komisja Teologiczna (ITC) publikuje ważny i szczegółowy dokument zatytułowany: Jezus Chrystus, Syn Boży, Zbawiciel. 1700. rocznica Soboru Powszechnego w Nicei (325-2025). Jego celem jest nie tylko przypomnienie treści i znaczenia Soboru – niewątpliwie mającego istotne znaczenie w dziejach Kościoła – ale także ukazanie niezwykłego bogactwa, jakie Credo, wyznawane od tamtego czasu aż po dziś dzień, zachowuje i na nowo otwiera w perspektywie nowego etapu ewangelizacji, do którego Kościół jest powołany. Podkreśla on również znaczącą wagę tych zasobów dla odpowiedzialnego i wspólnego rozwoju epokowej zmiany, która wpływa na kulturę i społeczeństwo na poziomie globalnym. W rzeczywistości wiara wyznana w Nicei otwiera nasze spojrzenie na przełomową i trwałą nowość, która pojawiła się wraz z przyjściem pośród nas Syna Bożego. I skłania nas do poszerzenia naszych serc i umysłów, abyśmy mogli przyjąć i wymienić się darem tego przełomowego spojrzenia na sens i bieg historii: w świetle tego Boga, który przez swego Jednorodzonego Syna, któremu przekazał pełnię własnego życia, czyni nas również jego uczestnikami przez Jego wcielenie, wylewając na wszystkich, hojnie i bez wyjątku, tchnienie wyzwolenia z egoizmu, tchnienie relacji we wzajemnej otwartości i komunii Ducha Świętego, ponad wszelkimi barierami.

Prawda o Bogu, który będąc miłością, jest Trójcą i który w Synu staje się jednym z nas z miłości – to jest wiara, której Sobór Nicejski daje świadectwo i którą przekazuje – jest autentyczną zasadą braterstwa między osobami i narodami, a także przemiany historii w świetle modlitwy, którą Jezus skierował do Ojca w przededniu największego daru swego życia dla nas: „Ojcze, spraw, aby wszyscy stanowili jedno, jak Ja i Ty stanowimy jedno” (por. J 17, 22). Credo nicejskie stanowi zatem, w sercu wiary Kościoła, źródło wody żywej, z którego możemy czerpać także dzisiaj, by zanurzyć się w spojrzeniu Jezusa, a w Nim w spojrzeniu, jakim Bóg, Abbà, ogarnia wszystkie swoje dzieci i całe stworzenie. Zaczynając od najmniejszych, najuboższych i najbardziej odrzuconych, z którymi Jednorodzony Syn Ojca, który stał się „pierworodnym między wielu braćmi” (por. Rz 8, 29), utożsamił się do tego stopnia, że to, co zostało uczynione każdemu z nich, uważał za uczynione sobie samemu (por. Mt 25, 40).

Dokument Międzynarodowej Komisji Teologicznej nie jest zwykłym tekstem teologii akademickiej, ale raczej cenną i aktualną syntezą, która może z pożytkiem towarzyszyć pogłębianiu wiary i jej świadectwu w życiu wspólnoty chrześcijańskiej: nie tylko wzbogacając nową świadomością uczestnictwo w życiu liturgicznym i formację rozumienia i doświadczenia wiary Ludu Bożego, ale także pobudzając i ukierunkowując kulturalne i społeczne zaangażowanie chrześcijan w tym trudnym epokowym przełomie. Tym bardziej, że w Nicei, po raz pierwszy, jedność i misja Kościoła zostały wyrażone w sposób symboliczny na poziomie uniwersalnym (stąd określenie Soboru jako powszechnego), w synodalnej formie owego wspólnego podążania, które jest dla niego właściwe. Stając się w ten sposób autorytatywnym punktem odniesienia i inspiracją w procesie synodalnym, w którym uczestniczy dziś Kościół Katolicki, w swoim zaangażowaniu na rzecz przeżycia nawrócenia i reformy naznaczonej zasadą relacji i wzajemności dla misji, jak dobitnie stwierdza „Dokument końcowy” ostatniego Zgromadzenia Synodu Biskupów, ogłoszony przez Papieża Franciszka.

Dlatego Międzynarodowa Komisja Teologiczna zaprasza na Dzień Studiów nad dokumentem Jezus Chrystus, Syn Boży, Zbawiciel. 1700. rocznica Soboru Powszechnego w Nicei (325-2025), który odbędzie się dnia 20 maja w Audytorium „Św. Jana Pawła II” Papieskiego Uniwersytetu Urbaniana.

(https://www.doctrinafidei.va/it/commissioni-collegate/commissione-teologica/storia/eventi.html).