Ad perpetuam rei memoriam. — « A Domino est decretum me viam crucis decurrere. Die Iovis probabiliter me Dachaviam conferam. De hac re nolite nimium sollicitari, nihil sine Dei voluntate accidit ».

Haec sententia, ex epistula quadam deprompta, quam Venerabilis Dei Servus Iosephus Georgius Häfner ex Herbipolitano carcere parentibus scripsit, omnem eius in Dominum dilectionem declarat eiusdemque voluntatem erga Deum fidelitatem servandi usque ad mortem.

Die XIX mensis Octobris anno MCM Herbipoli in Bavaria e Valentino et Barbara Hedwig Ulsamer, humilibus quidem et credentibus parentibus natus est, qui in eum institutionem sanam altamque fidem transfuderunt. Die XXVIII mensis Octobris anno MCM est baptismi aqua ablutus et Iosephus Georgius Simon est vocatus. Inde a puero ad vitam sacerdotalem inclinabat. Missae inservire solebat et una cum ceteris pueris sacerdotem sacram Eucharistiam celebrantem imitabatur. Multis quoad rem familiarem laboribus parentum, gymnasii curricula absolvere coepit. Anno MCMXVIII maturitatis experimenti diploma est consecutus atque propter bellum mundanum inter milites est scriptus, sed nullum bellum gessit. Anno MCMXIX ut se ad sacerdotium compararet, philosophica et postea apud studiorum Universitatem Herbipolitanam theologica curricula repetivit atque die XI mensis Ianuarii anno MCMXX Tertium Ordinem Carmelitanum est ingressus et frater Aloisius a Sanctissimo Sacramento est appellatus. Laurea in Theologia adepta, die XIII mensis Aprilis anno MCMXXIV in Herbipolitano Seminarii templo sancti Michaelis ab Archiepiscopo Bambergensi Iacobo von Hauck sacerdotalem ordinationem recepit. Pastorale ministerium compluribus in paroeciis usque ad diem XII mensis Novembris anni MCMXXXIV sustinuit, cum parochus renuntiatus est in oppido Oberschwarzach.

Studio, magna caritate firmaque fide clare eminuit. Venerabilis Dei Servus omnia sua sacerdotalia officia humilis, silens et continenter orans gessit. Ipse semper operam dedit ut christianos officiorum conscios atque pietatis operibus fideles institueret. Suam propter frugiferam pastoralem navitatem, quae potissimum in scholis publicis in tradenda religionis disciplina versabatur, Iosephus Georgius regiminis Nazistarum verus osor est habitus, eo quod christiana principia diffundebat, Statui aversa. Hac de re varia indicia inquirebant Nazistae ad eum impediendum et in vincula coniciendum. Cum nullam accusationem invenissent, artificio quodam sunt usi. Cum enim funus cuiusdam silvarum custodis faceret, occasio data est inimicis eum apud publicos custodes prodendi. Venerabilis Dei Servus, data occasione, dixit eum virum antequam moreretur Ecclesiae catholicae sese reconciliavisse, affirmans alterum coniugium, civili ritu peractum, validum non esse. Die XXXI mensis Octobris anno MCMXLI captus est; inquisitus et accusatus de « hostilitate adversus Statum », in Herbipolitanae urbis carcerem est coniectus. Die XII mensis Decembris anno MCMXLI in campum captivis custodiendis Dachaviam est delatus. Captivitatis tempore principia christiana praedicare haud intermisit, firmiter corporis animique aerumnas tolerans. Crucem baiulavit, Dei voluntati continenter obsequens. Inedia confectus, die XX mensis Augusti anno MCMXLII obiit.

Martyrii fama Venerabilis Dei Servi effecit ut Herbipolitanus Episcopus canonicam Inquisitionem incoharet, quae annis MCMXCVIII effecta est, cuius iuridica validitas per Decretum Congregationis de Causis Sanctorum die XVII mensis Ianuarii anno MMIII agnita est. In peculiari Congressione die VI mensis Februarii anno MMIX Consultores Theologi dixerunt Venerabilis Dei Servi Georgii Häfner mortem verum fuisse martyrium et eiusdem sententiae fuerunt Patres Cardinales et Episcopi in Sessione Ordinaria die XXVI mensis Maii anno MMIX coadunati. Nos Ipsi facultatem fecimus ut Congregatio de Causis Sanctorum Decretum super martyrio die III mensis Iulii anno MMIX ederet et deliberavimus ut beatificationis ritus die XV mensis Maii anno MMXI celebraretur.

Hodie igitur de mandato Nostro Venerabilis Frater Noster Angelus S.R.E. Cardinalis Amato, S.D.B., Congregationis de Causis Sanctorum Praefectus, textum Litterarum Apostolicarum legit, quibus Nos in Beatorum numerum Venerabilem Dei Servum Georgium Häfner adscribimus:

Nos, vota Fratris Nostri Fridelmi Hofmann, Episcopi Herbipolensis, necnon plurimorum aliorum Fratrum in Episcopatu multorumque christifidelium explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto, auctoritate Nostra Apostolica facultatem facimus ut Venerabilis Servus Dei Georgius Häfner, presbyter et martyr, qui assidue et prudenter testatus est Evangelium, liquide eius veritatem proclamans hominibus suae pastorali curae concreditis, Beati nomine in posterum appelletur, eiusque festum die vicesima Augusti, qua in caelum est natus, in locis et modis iure statutis quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti.

Decet prorsus insignem hunc caelitem magnificare, qui eximias dedit religiosae pietatis atque intrepidae fidei testificationes, cum suam vitam inpenderet in beneficium animorum et in salutarem Evangelii veritatem demonstrandam. Exoptamus igitur ut eximia eius exempla magno sint hominibus hodiernis emolumento, quo ipsi Christi vultum clarius conspiciant et humana cunctorum iura tueantur.

Haec vero quae hodie statuimus firma usquequaque esse volumus ac valida fore iubemus, contrariis quibuslibet rebus minime obstantibus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die XV mensis Maii, anno MMXI, Pontificatus Nostri septimo.

BENEDICTUS PP. XVI