The Holy See
back up
Search
riga

BENEDICTUS PP. XVI

LITTERAE APOSTOLICAE

VENERABILI DEI SERVAE ANNAE MARIAE JANER ANGLARILL,
BEATORUM HONORES DECERNUNTUR*

 

Ad perpetuam rei memoriam. — « Deus caritas est, et, qui manet in caritate, in Deo manet, et Deus in eo manet » (1 Io 4, 16).

Venerabilis Dei Serva Anna Maria Janer Anglarill vitam impense duxit iuxta haec verba evangelica minimos amando, eisdem ministrando. Etenim illa vultum Dei dolentis crevit in istis, praesertim in indigentibus et infirmis.

Ipsa est nata familiae prorsus christianae die XVIII mensis Decembris anno MDCCC Cervariae, in regione Illerdensi in Hispania. Inde ab infantia demonstravit se tantum moveri coram pauperibus et aegrotantibus ut curam eis praestaret quotiescumque eos invisebat in valetudinario sui oppidi. His in doloris adiunctis, Venerabilis Serva Dei ardens desiderium sensit Dominum plane sequendi per vitam consecratam. Anno MDCCCXIX recepta est in Congregationem Filiarum Caritatis Cervariae, Institutum iuris dioecesani, sub tutela Episcopi Celsonensis, quod operam dabat aegrotantibus et infirmis curandis in urbis valetudinario. Hoc in loco ea servitium praestitit fere XX annos, ubi etiam muneribus aegrorum ministrae, docentis et novitiarum magistrae est functa.

Antista communitatis anno MDCCCXXX nominata, multas difficultates sustinere debuit propter plurimas publicarum eversiones ab anno MDCCCXXXIII ad annum MDCCCXXXVI grassantes.

Etenim cum regimen illius temporis communitates religiosas supprimeret, Servam Dei eiusque sorores ex valetudinario, in quo humile caritatis

servitium praestabant expulsit. Nihilominus illa, spiritu nullatenus delapsa, unitatem communitatis servavit et firmo in proposito vitae consecratae et servitii erga infirmos, dirigens et administrans aegrotorum curam in militaribus valetudinariis tempore belli ab anno MDCCCXXXVII usque ad annum MDCCCXL. Post bellum exsilio in Francogallia multata est, ubi est morata quattuor annos. Cum in Hispaniam rediisset, Superiorissa valetudinarii in loco Castelltort est nominata. Anno MDCCCXLIX mense Ianuario Mater Anna Maria et Soror Maria Teresa Solá ex valetudinario Castelltort migrarunt in Domum Caritatis. Illic remansit decem annos et totam se dicavit educationi et operibus caritatis erga pupillos, infantes pauperes, iuvenes, seniores, eosque omnes qui adiumento aut cura indigebant. Anno MDCCCLVIII, Episcopus Urgellensis, Excellentissimus Dominus Iosephus Caixal, petivit ab illa ut valetudinarium dirigeret et operam daret instructioni religiosae in regione suburbana. Quam invitationem illa humiliter accepit. Anno itaque MDCCCLIX, duobus cum postulantibus, se contulit ad oppidum vulgo La Seu d’Urgell ut ministerium suum inciperet.

Breviter auctus est numerus religiosarum ac magis magisque communitas circa Servam Dei tantum est corroborata, ut anno MDCCCLX Episcopus approbaverit regulam, a Matre Anna Maria sibi praebitam, Instituti Sororum a Sacra Familia de Urgell. Anno MDCCCLXVIII nova rerum publicarum eversiones sensum hostilitatis rursum commovit, ita ut varia instituta religiosa clauderentur atque Serva Dei eiusque sorores expellerentur. Hac de causa, Reverendissimus Dominus Iosephus Caixal decrevit Institutum a Sacra Familia committere curae presbyteri Iosephi Manyanet, qui postea Sanctorum honores recepit quique novam formam Instituto impertiit, sorores scilicet ad vitam contemplativam necnon claustralem inducens. Hoc autem propositum plures dissensiones inter sorores induxit, ita ut novus Episcopus Urgellensis, Excellentissimus Dominus Salvator Casañas, anno MDCCCLXXIX curam spiritualem Instituti Reverendo Domino Iosepho Manyanet adimeret et eiusdem administrationem Servae Dei restitueret, iura et onera muneris Superiorissae illi iterum concedens. Anno MDCCCLXXX Venerabilis Serva Dei Antistita Generalis Instituti est electa. Quo munere per tres annos fungens, vitam Instituti instauravit et novas domus aperuit. Venerabilis Dei Serva ultimos annos vitae suae egit in meditatione et oratione apud domum in oppido vulgo Talarn, omnibus clarum testimonium vitae religiosae ostendens. Etenim ex oratione vires necessarias sine intermissione percipiebat ad opera persequenda inter multas tribulationes. Cum ultimum suum desiderium patefecerit, nempe ut in solo sepeliretur tamquam paenitens pro Christi amore,Venerabilis Dei Serva animam efflavit die XI mensis Ianuarii anno MDCCCLXXXV.

Cum autem post obitum fama eius sanctitatis percrebruisset, Episcopus Urgellensis Processum Ordinarium incohavit die XIII mensis Maii anno MCMLIV, cuius validitas iuridica agnita est a Congregatione de Causis Sanctorum per Decretum die I mensis Ianuarii anno MCMXCIV latum. Die XV mensis Ianuarii anno MMII, Consilium Historicorum documenta pertinentia ad causam perpendit. Consilium deinde Theologorum, in Congressu Peculiari die XXIV mensis Octobris anno MMVIII habito, de virtutibus heroicis a Dei Serva exercitis disceptavit, positivo quidem cum exitu. Patres deinde Cardinales et Episcopi, in Sessione Ordinaria die XVI mensis Iunii anno MMIX coadunati, illam sententiam de virtutibus approbaverunt. Nos Ipsi decrevimus ut Decretum super virtutibus ederetur a Congregatione de Causis Sanctorum die III mensis Iulii anno MMIX. Rebus a iure statutis rite peractis, quaedam sanatio proposita est quae, Serva Dei intercedente, divinitus patrata dicebatur. Quam sanationem Medicorum Consilium, in Sessione diei XV mensis Octobris anno MMIX, ex naturae legibus inexplicabilem fuisse affirmavit. Die XIII mensis Ianuarii anno MMX actus est Congressus Peculiaris Consultorum Theologorum, qui eam sanationem intercessioni Venerabilis Servae Dei attribuerunt. Die XVI sequentis mensis Novembris Patres Cardinales et Episcopi se congregaverunt in Sessione Ordinaria; quo in coetu, posito dubio an de miraculo divinitus patrato constaret, responsum affirmativum prolatum est. Die X mensis Decembris anno MMX licentiam Congregationi de Causis Sanctorum dedimus de miraculo Decretum evulgandi atque statuimus ut beatificationis ritus die VIII insequentis mensis Octobris in La Seu d’Urgell in Hispania celebraretur.

Hodie igitur, in in Hispania, de mandato Nostro Venerabilis Frater Noster Angelus S.R.E. Cardinalis Amato, Praefectus Congregationis de Causis Sanctorum, textum Litterarum Apostolicarum legit, quibus Nos Venerabilem Dei Servam Annam Mariam Janer Anglarill in Beatorum numerum adscribimus: Nos, vota Fratris Nostri Ioannis Henrici Vives Sicilia, Archiepiscopi-Episcopi Urgellensis, necnon plurimorum aliorum Fratrum in Episcopatu multorumque christifidelium explentes, de Congregationis de Causis Sanctorum consulto, auctoritate Nostra Apostolica facultatem facimus ut Venerabilis Serva Dei Anna Maria Janer Anglarill, virgo, fundatrix Instituti Sororum a Sacra Familia de Urgell, quae, mulier humilis, fortis et dives in misericordia, sine ulla exceptione et discrimine servitium praebuit cunctis indigentibus et infirmis, Beatae nomine in posterum appelletur, eiusque festum die undecima Ianuarii, qua in caelum est nata, in locis et modis iure statutis quotannis celebrari possit. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti.

Cum vero in dies crescat necessitas christianorum qui pupillis, invalidis ac senibus curam et evangelicam ferant spem atque laetitiam, animos fidelium suscitare cupimus ut propriam suam partem assumant in missione Ecclesiae ad gentes dilatanda. Haec beata mulier praeclarum attulit exemplum sensus vere caritatis christiani imitandi. Ideo per suam intercessionem, excitentur illae heroicae vires ac animi fortitudo ut verum bonum hominum promoveatur et cuiusque fratris curandi necessitas servetur ad maiorem Dei gloriam.

Quae denique per has Litteras decrevimus et nunc et in posterum firma esse volumus, rebus quibuslibet contrariis non obstantibus.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die VIII mensis Octobris, anno Domini MMXI, Pontificatus Nostri septimo.

De mandato Summi Pontificis
Tharsicius card. Bertone
Secretarius Status


*A.A.S., vol. CVI (2014), n. 2, pp. 138-141

 

© Copyright 2014 - Libreria Editrice Vaticana

 

top