Drodzy Bracia i Siostry, dobrej niedzieli!

Dziś liturgia poddaje naszej uwadze gościnność Abrahama i jego żony Sary, a także sióstr – Marty i Marii, przyjaciółek Jezusa (por. Rdz 18, 1-10; Łk 10, 38-42). Ilekroć przyjmujemy zaproszenie na Wieczerzę Pańską i przystępujemy do stołu eucharystycznego, to sam Bóg „przechodzi, aby nam usłużyć” (por. Łk 12, 37). A przecież nasz Bóg umiał najpierw stać się gościem i także dzisiaj stoi u naszych drzwi i kołacze (por. Ap 3, 20). Znamienne jest, że w języku włoskim słowo „l’ospite” oznacza zarówno tego, kto gości, jak i tego kto jest gościem. Tak więc w tę letnią niedzielę możemy kontemplować wzajemność gościnności, bez której nasze życie staje się uboższe.

Potrzebna jest pokora zarówno do tego, by gościć, jak i do tego, żeby pozwolić się ugościć. Potrzeba delikatności, uwagi, otwartości. W Ewangelii Marcie grozi, że nie doświadczy w pełni radości tej wzajemności. Tak bardzo jest zaabsorbowana tym, co ma zrobić, żeby przyjąć Jezusa, że ryzykuje zaprzepaszczenie niezapomnianej chwili spotkania. Marta jest osobą wielkoduszną, lecz Bóg wzywa ją do czegoś wspanialszego nawet od wielkoduszności. Wzywa ją do wyjścia poza siebie.

Umiłowani, siostry i bracia, tylko to sprawia, że nasze życie rozkwita – otwarcie się na coś, co nas odrywa od nas samych, a zarazem nas napełnia. Kiedy Marta uskarża się, że siostra zostawiła ją samą przy posługiwaniu (por. w. 40), Maria zdaje się tracić poczucie czasu, urzeczona słowem Jezusa. Nie jest przez to mniej konkretna od swojej siostry, ani też mniej wielkoduszna. Nie zaprzepaściła jednak tej okazji. Dlatego Jezus upomina Martę – ponieważ pozostała poza tą bliskością, która i jej mogłaby przynieść wielką radość (por. ww. 41-42).

Okres letni może nam pomóc „zwolnić tempo” i upodobnić się bardziej do Marii niż do Marty. Czasami nie wybieramy dla siebie najlepszej cząstki. Trzeba, abyśmy zaznali trochę odpoczynku, z pragnieniem nauczenia się lepiej sztuki gościnności. Przemysł turystyczny chce nam sprzedać wszelkiego rodzaju doświadczenia, lecz prawdopodobnie nie to, którego szukamy. W istocie każde prawdziwe spotkanie jest darmowe i nie da się go kupić – czy to spotkanie z Bogiem, czy z innymi, jak również z przyrodą. Trzeba tylko stać się gospodarzami i gośćmi – zrobić miejsce, a także o nie poprosić; przyjmować i pozwalać się gościć. Możemy tak wiele otrzymać, a nie tylko dawać. Abraham i Sara, choć w podeszłym wieku, odkryli, że są płodni, kiedy spokojnie przyjęli samego Pana w trzech wędrowcach. Również przed nami jest tak wiele życia, które możemy wciąż przyjąć.

Módlmy się do Najświętszej Maryi, Matki przyjmującej, która w swoim łonie gościła Pana i razem z Józefem dała Mu dom. W Niej jaśnieje nasze powołanie, powołanie Kościoła do bycia domem otwartym dla wszystkich, aby nadal przyjmował swojego Pana, który prosi o pozwolenie, by wejść.

_________________________

Po modlitwie Anioł Pański:

Drodzy Bracia i Siostry!

Dziś rano sprawowałem Eucharystię w katedrze w Albano. Był to znaczący moment komunii kościelnej i spotkania ze wspólnotą diecezjalną. Dziękuję Jego Ekscelencji, Księdzu Biskupowi Vivie, który jest tu obecny, i wszystkim, którzy pracowali nad zorganizowaniem tej przepięknej celebracji. Gratulacje dla całej Wspólnoty diecezjalnej

Także w ostatnich dniach nadal dochodzą dramatyczne wieści z Bliskiego Wschodu, zwłaszcza z Gazy.

Pragnę wyrazić mój głęboki ból z powodu ataku armii izraelskiej na katolicką parafię Świętej Rodziny w mieście Gaza. Jak wiecie w miniony czwartek spowodował on śmierć trojga chrześcijan i poważne obrażenia innych osób. Modlę się za ofiary – Saada Issę Kostandiego Salameha, Foumię Issę Latifa Ayyada oraz Najwę Ibrahim Latif Abu Daoud – i w szczególny sposób pragnę zapewnić ich rodziny oraz całą wspólnotę parafialną o mojej bliskości. Niestety, ten akt jest kolejnym wśród nieustających ataków militarnych wymierzonych przeciwko ludności cywilnej oraz miejscom kultu w Gazie.

Ponownie wzywam do natychmiastowego wstrzymania barbarzyństwa wojny oraz do pokojowego rozwiązania konfliktu.

Do społeczności międzynarodowej kieruję apel o przestrzeganie prawa humanitarnego oraz poszanowanie obowiązku ochrony ludności cywilnej, a także zakazu kar zbiorowych, niekontrolowanego użycia siły i przymusowych przesiedleń ludności.

Naszym umiłowanym chrześcijanom Bliskiego Wschodu chcę powiedzieć: podzielam wasze poczucie bezradności wobec tej tak dramatycznej sytuacji. Jesteście w sercu Papieża i całego Kościoła. Dziękuję Wam za świadectwo wiary. Niech Najświętsza Maryja Panna, Niewiasta Wschodu, Jutrzenka Nowego Słońca, które zajaśniało w dziejach ludzkości, zawsze Was chroni i prowadzi świat do świtu pokoju.

Pozdrawiam wszystkich – wiernych z Castel Gandolfo oraz wszystkich pielgrzymów tutaj obecnych.

Moje pozdrowienie kieruję do młodych uczestników pielgrzymki zorganizowanej przez Catholic Worldview Fellowship, którzy po kilku tygodniach modlitwy i formacji odwiedzają Rzym.

Dziękuję Międzynarodowemu Forum Akcji Katolickiej za zorganizowanie „Maratonu modlitwy za rządzących”. Od godziny 10.00 do 22.00 dziś wieczorem każdy z nas jest zaproszony, aby zatrzymać się choćby na jedną minutę modlitwy, prosząc Pana, aby oświecił naszych rządzących i natchnął ich do podejmowania działań na rzecz pokoju.

W ostatnich tygodniach niektóre rodziny z Ruchu Focolari uczestniczą w „Międzynarodowej Szkole Nowych Rodzin” w Loppiano. Modlę się, aby to przeżycie duchowe i braterskie umacniało was w wierze i napełniało radością w [posłudze] duchowego towarzyszenia innym rodzinom.

Pozdrawiam studentów, wykładowców oraz pracowników Catholic Institute of Technology, który ma swoją siedzibę właśnie tutaj, w Castel Gandolfo; pozdrawiam grupę skautów Agesci Gela 3, biorącą czynny udział w pielgrzymce jubileuszowej, która zakończy się przy grobie bł. Carlo Acutisa; pozdrawiam także młodzież z Castello di Godego, uczestniczącą w doświadczeniu posługi w Caritas Diecezji Rzymskiej; pozdrawiam wiernych z Palermo oraz z Sarsiny.

Obecni są także członkowie Zespołu Ludowego „‘O Stazzo”, jak również Orkiestra Dęta z Alba de Tormes.

Za kilka dni wrócę do Watykanu po tych dwóch tygodniach spędzonych tutaj, w Castel Gandolfo. Pragnę podziękować wszystkim za serdeczne przyjęcie i wszystkim życzyć  dobrej niedzieli!