Drodzy Bracia i Siostry, radosnego święta!

Dzisiaj obchodzimy uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Wyrażamy naszą radość, ponieważ Ojciec Niebieski zechciał, aby była Ona „całkowicie wolna od (…) zmazy grzechu pierworodnego” (por. Bł. Pius IX, Konst. apost. Ineffabilis Deus, 8 grudnia 1854 r.), pełna niewinności i świętości, aby powierzyć Jej dla naszego zbawienia „swojego jedynego Syna (…) umiłowanego jak siebie samego” (tamże).

Pan obdarzył Maryję niezwykłą łaską całkowicie czystego serca, mając na uwadze jeszcze większy cud: przyjście na świat Chrystusa Zbawiciela jako człowieka (por. Łk 1, 31-33). Maryja Panna dowiedziała się o tym, z charakterystycznym dla pokornych zdumieniem, ze słów Anioła: „Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą” (w. 28) i z wiarą odpowiedziała swoim „tak”: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego” (w. 38).

Komentując te słowa, św. Augustyn mówi, że „uwierzyła Maryja i spełniło się w co uwierzyła” (Sermo 215, 4). Dar pełni łaski, jaki otrzymała dziewczyna z Nazaretu, mógł przynieść owoc, ponieważ Ona, w swojej wolności, przyjęła go, obejmując plan Boży. Pan zawsze tak postępuje: daje nam wielkie dary, ale pozostawia nam wolność przyjęcia ich lub odrzucenia. Dlatego Augustyn dodaje: „Wierzmy i my, aby spełniło się to, [co w Niej], a co jest nam potrzebne i czego się spodziewamy” (tamże). Tak więc ta uroczystość, która sprawia, że radujemy się nieskazitelną urodą Matki Bożej, zachęca nas również do uwierzenia tak, jak Ona uwierzyła, udzielając hojnej zgody na misję, do której wzywa nas Pan.

Cud, który wydarzył się dla Maryi w chwili Jej poczęcia, dla nas odnowił się w chrzcie: obmyci z grzechu pierworodnego, staliśmy się dziećmi Bożymi, Jego przybytkiem i świątynią Ducha Świętego. I tak jak Maryja, dzięki szczególnej łasce, mogła przyjąć w sobie Jezusa i ofiarować Go ludziom, tak „chrzest pozwala Chrystusowi żyć w nas, a nam żyć w zjednoczeniu z Nim, byśmy współpracowali w Kościele, każdy zgodnie ze swoją pozycją, w przeobrażaniu świata” (Franciszek, Katecheza, 11 kwietnia 2018 r.).

Najmilsi, dar Niepokalanego Poczęcia jest wielki, ale wielki jest również dar chrztu, który otrzymaliśmy! Cudowne jest „tak” Matki Pana, ale cudowne może być również nasze „tak”, odnawiane każdego dnia wiernie, z wdzięcznością, pokorą i wytrwałością, w modlitwie i konkretnych uczynkach miłości, od najbardziej niezwykłych gestów po codzienne obowiązki i posługi, aby wszędzie Jezus mógł być znany, przyjmowany i miłowany, oraz by do wszystkich dotarło Jego zbawienie.

Prosimy o to dzisiaj Ojca, za wstawiennictwem Niepokalanej, modląc się razem słowami, w które Ona sama pierwsza uwierzyła.

____________________________

Po modlitwie Anioł Pański:

Drodzy Bracia i Siostry!

Serdecznie pozdrawiam was wszystkich – Rzymian i pielgrzymów z Włoch oraz z innych stron świata, a w szczególności wiernych z Molina de Segura w Hiszpanii, Stowarzyszenie Kulturalne „Firenze in Armonia” oraz „Młodzież Niepokalanej”. Z radością błogosławię grupę z Rocca di Papa oraz pochodnię, za pomocą której zapalą gwiazdę bożonarodzeniową na Fortecy tego pięknego miasteczka.

Szczególne pozdrowienia kieruję do członków Włoskiej Akcji Katolickiej, którzy dziś w parafiach obchodzą Dzień Członkostwa. Życzę wszystkim owocnej działalności formacyjnej i apostolskiej, abyście byli wiarygodnymi świadkami Ewangelii.

Drodzy Rzymianie i pielgrzymi, zapraszam was dziś na spotkanie po południu na Placu Hiszpańskim, gdzie udam się, aby złożyć tradycyjny hołd Matce Bożej Niepokalanej. Jej wstawiennictwu powierzamy naszą nieustanną modlitwę o pokój.

Życzę wszystkim spokojnego święta w świetle naszej Matki Niebieskiej. Do zobaczenia!