Dzień dobry i witam wszystkich!

Cieszę się, że mam okazję powitać was wszystkich, studentów i naukowców z różnych części świata, uczestniczących w Letniej Szkole Obserwatorium Watykańskiego. Życzę wam wszystkiego najlepszego, aby to wspólne doświadczenie życia i nauki było nie tylko ubogaceniem akademickim i osobistym, ale także pomogło w nawiązaniu przyjaźni i współpracy, które z pewnością przyczynią się do postępu nauki w służbie naszej jedynej rodziny ludzkiej.

Jak mi powiedziano, tegoroczna Letnia Szkoła poświęcona jest tematowi: „Badanie wszechświata za pomocą Teleskopu Kosmicznego Jamesa Webba”. Z pewnością to niezwykle ekscytujący czas dla astronomów! Dzięki temu naprawdę niezwykłemu narzędziu po raz pierwszy jesteśmy w stanie zagłębić się w atmosferę egzoplanet, gdzie mogłoby rozwijać się życie, oraz badać mgławice, w których powstają układy planetarne. Za pomocą teleskopu Webba możemy nawet śledzić starożytne światło odległych galaktyk, które opowiada o samym początku naszego wszechświata.

Autorzy Pisma Świętego, pisząc wiele wieków temu, nie mogli korzystać z tego przywileju. Jednak ich poetycka i religijna wyobraźnia rozmyślała nad tym, jak mógł wyglądać moment stworzenia, kiedy „gwiazdy radośnie świecą na swoich strażnicach. Wezwał je. Odpowiedziały: «Jesteśmy». Z radością świecą swemu Stwórcy” (Ba 3, 34). Czyż dzisiejsze zdjęcia z teleskopu Jamesa Webba nie napełniają nas podziwem i tajemniczą radością, gdy kontemplujemy ich wysublimowane piękno?

Zespół naukowy Teleskopu Kosmicznego ciężko pracował, aby udostępnić te zdjęcia publiczności, za co wszyscy możemy być wdzięczni. Jednak w szczególny sposób wy wszyscy, którzy uczestniczycie w Letniej Szkole, otrzymaliście umiejętności i formację, które pozwolą wam wykorzystać to niezwykłe narzędzie do poszerzenia naszej wiedzy o kosmosie, którego jesteśmy niewielką, ale znaczącą częścią.

Oczywiście, nikt z was nie dotarł do tego momentu samodzielnie. Każdy z was jest częścią znacznie większej społeczności. Pomyślcie o wszystkich osobach, które przez ostatnie trzydzieści lat pracowały nad budową Teleskopu Kosmicznego i jego narzędzi, oraz o tych, którzy trudzili się nad opracowaniem idei naukowych, do których weryfikacji został on stworzony. Oprócz wkładu waszych kolegów naukowców, inżynierów i matematyków, to również dzięki wsparciu waszych rodzin i wielu przyjaciół mogliście docenić i wziąć udział w tym niezwykłym przedsięwzięciu, które pozwoliło nam spojrzeć w nowy sposób na otaczający nas świat.

Dlatego nigdy nie zapominajcie, że to, co robicie, ma przynieść korzyści nam wszystkim. Bądźcie hojni w dzieleniu się tym, czego się nauczyliście i czego doświadczyliście, najlepiej jak potraficie i w każdy możliwy sposób. Nie wahajcie się dzielić radością i zadziwieniem, wynikającym z kontemplacji „ziaren”, które, według słów św. Augustyna, Bóg rozsiał w harmonii wszechświata (por. De Genesis ad litteram, V, 23, 44-45). Im więcej radości będziecie dzielić, tym więcej radości stworzycie, i tak, poprzez swoje poszukiwanie wiedzy, każdy z was będzie mógł przyczynić się do budowania bardziej pokojowego i sprawiedliwego świata.

Z tymi refleksjami, moi przyjaciele, ponownie dziękuję wam za waszą wizytę i zapewniam o moich modlitwach za was, za wasze rodziny i waszą pracę. Dla was wszystkich chętnie przyzywam Bożego błogosławieństwa mądrości i zrozumienia, radości i pokoju.

Niech Bóg wam błogosławi!

[błogosławieństwo, w języku angielskim]

Dziękuję.